Uroczyste złożenie przysiąg

[Joanna Izabela]

W Sali Tronowej w Srebrnym Rogu zebrał się tłum. Nastał oto dzień składania przysiąg. Dwa trony - jeden przynależny Królowej, a drugi zostawiony dla Jego Cesarskiej Wysokości Jakoba spoglądały na obecnych. Jej Królewska Mość Joanna Izabela jako pierwsza za przykład miała posłużyć. Kleknęła ona u podnóża tronów i wyrzekła:

Á, Joanna Izabela., iv'ordeti, as helm úr Burger ik úrs Kongrak Teutonies á vil gó kón úrens Visenšaft ik Magniš Hergolin. Vin úrs Kong ond úrs áik Natsion á vil vortiš ond áik Báhave vil ne šreki úr Gonor. Meniš vi Argon Cux, á vil verkti úre teutoniše Irthe wegin úren Helgen. Ven á vil brekti áik Vorde, ifá á var gegelloned ond ón úren Kere, indes á af ne verdi keriš šotzti vób úrn Myste ik úrs Teutonies.
An Teutonie,
An Natsion,
An Kong!

Po czym wstała i zasiadła na tronie jej przynależnym, żałując że Cesarz Jakob tak rzadko się pojawia by zasiąść po jej prawicy. Po niej mieli przyrzeczenia złożyć kolejni obywatele Królestwa Teutonii

[anglov]

Wszedłszy do Sali Tronowej zajmowanej przez jego córkę, zamyślony spojrzał w kierunku pustego fotelu po prawicy Królowej Teutonii. Nawet jeśli jest nieobecny, On wie. On wie wszystko.

Mając za świadków Królową Teutonii, Teutończyków i ducha Hergoliena Wielkiego, wypowiedział następujące słowa:
Ja, Andrzej Fryderyk z Cesarskiego Domu, przysięgam, że jako obywatel Królestwa Teutonii podążać będę za naukami Hergoliena Wielkiego. Wobec Króla i Narodu swego będę lojalny, a postępowaniem swym honoru nie splamię. Mężnie, niczym pod Argon Cux, przed wrogiem bronił teutońskich ziem będę. A gdybym przysięgę swą złamał, niechaj wyklętym i pozbawionym godności się stanę, bowiem decydować o Teutonii losie nie byłbym godzien.
Jedna Teutonia,
Jeden Naród,
Jeden Król.

[Eugeniusz Maat]

Eugeniusz Maat wstał z krzesła i powiedział z ręką na sercu:

Á, Eugeniuš Maat ik Hippogriff, iv'ordeti, as helm úr Burger ik úrs Kongrak Teutonies á vil gó kón úrens Visenšaft ik Magniš Hergolin. Vin úrs Kong ond úrs áik Natsion á vil vortiš ond áik Báhave vil ne šreki úr Gonor. Meniš vi Argon Cux, á vil verkti úre teutoniše Irthe wegin úren Helgen. Ven á vil brekti áik Vorde, ifá á var gegelloned ond ón úren Kere, indes á af ne verdi keriš šotzti vób úrn Myste ik úrs Teutonies.

An Teutonie,
An Natsion,
An Kong!

[barthan]

On, w ślad za Królową i innymi obywatelami, również powstał. Oddał jej cześć, ze spokojem i dumą wypowiedział słowa, które odmienią jego losy, jako Teutończyka:

"Ja, Grzegorz von Sarm-Czartoryski, przysięgam, że jako obywatel Królestwa Teutonii podążać będę za naukami Hergoliena Wielkiego. Wobec Króla i Narodu swego będę lojalny, a postępowaniem swym honoru nie splamię. Mężnie, niczym pod Argon Cux, przed wrogiem bronił teutońskich ziem będę. A gdybym przysięgę swą złamał, niechaj wyklętym i pozbawionym godności się stanę, bowiem decydować o Teutonii losie nie byłbym godzien.

Jedna Teutonia,
Jeden Naród,
Jeden Król."

[Ramael]

Objąwszy wzrokiem całą Salę Tronową przepełnioną znamienitymi jednostkami, posuwał się z wolna ku środkowi sali. W momencie kiedy poprzedni obywatel zakończył słowa przysięgi, zadeklamował:

Á, Ramael, iv'ordeti, as helm úr Burger ik úrs Kongrak Teutonies á vil gó kón úrens Visenšaft ik Magniš Hergolin. Vin úrs Kong ond úrs áik Natsion á vil vortiš ond áik Báhave vil ne šreki úr Gonor. Meniš vi Argon Cux, á vil verkti úre teutoniše Irthe wegin úren Helgen. Ven á vil brekti áik Vorde, ifá á var gegelloned ond ón úren Kere, indes á af ne verdi keriš šotzti vób úrn Myste ik úrs Teutonies.


An Teutonie,
An Natsion,
An Kong!

[Alexander Rose]

Gdy poprzedni obywatel zakończył deklamację słów przysięgi, Alexander wstał z krzesła. Przez chwilę dumnie patrzył przed siebie. Zamknął oczy, myślał o swoich przodkach i o dziejach swego Narodu. Wziął głęboki wdech, otworzył oczy i wypowiedział słowa przysięgi:

Á, Alexander Rose, iv'ordeti, as helm úr Burger ik úrs Kongrak Teutonies á vil gó kón úrens Visenšaft ik Magniš Hergolin. Vin úrs Kong ond úrs áik Natsion á vil vortiš ond áik Báhave vil ne šreki úr Gonor. Meniš vi Argon Cux, á vil verkti úre teutoniše Irthe wegin úren Helgen. Ven á vil brekti áik Vorde, ifá á var gegelloned ond ón úren Kere, indes á af ne verdi keriš šotzti vób úrn Myste ik úrs Teutonies.

An Teutonie,
An Natsion,
An Kong!

[Taddeo]

Á, Taddeo ik Hippogriff-Pitstsolomini, iv'ordeti, as helm úr Burger ik úrs Kongrak Teutonies á vil gó kón úrens Visenšaft ik Magniš Hergolin. Vin úrs Kong ond úrs áik Natsion á vil vortiš ond áik Báhave vil ne šreki úr Gonor. Meniš vi Argon Cux, á vil verkti úre teutoniše Irthe wegin úren Helgen. Ven á vil brekti áik Vorde, ifá á var gegelloned ond ón úren Kere, indes á af ne verdi keriš šotzti vób úrn Myste ik úrs Teutonies.


An Teutonie,
An Natsion,
An Kong!

[AJ Piastowski]

Kiedy Adam tak siedział i siedział w Sali Tronowej i nie raczył zbyt długo ruszyć swoich czterech liter, Królowa wymownie zerkała w jego kierunku z coraz większymi oczami próbując wywrzeć presję. Dopiero kiedy jej wzrok płynnie przeszedł w błagalne spojrzenia Adam postanowił dopełnić formalności.

Á, Adam George Besetzivski, iv'ordeti, as helm úr Burger ik úrs Kongrak Teutonies á vil gó kón úrens Visenšaft ik Magniš Hergolin. Vin úrs Kong ond úrs áik Natsion á vil vortiš ond áik Báhave vil ne šreki úr Gonor. Meniš vi Argon Cux, á vil verkti úre teutoniše Irthe wegin úren Helgen. Ven á vil brekti áik Vorde, ifá á var gegelloned ond ón úren Kere, indes á af ne verdi keriš šotzti vób úrn Myste ik úrs Teutonies.


An Teutonie,
An Natsion,
An Kong!

[GFvH]

Gustaw, ledwo mogący przybyć ze względu na postępującą u niego realiozę, stanął na tyle wyprostowany na ile mógł, choć przeszkadzała mu podłączona kroplówka i zaczął drżącym ze wzruszenia głosem.

Á, Gustaw Fryderyk von Hippogriff, iv'ordeti, as helm úr Burger ik úrs Kongrak Teutonies á vil gó kón úrens Visenšaft ik Magniš Hergolin. Vin úrs Kong ond úrs áik Natsion á vil vortiš ond áik Báhave vil ne šreki úr Gonor. Meniš vi Argon Cux, á vil verkti úre teutoniše Irthe wegin úren Helgen. Ven á vil brekti áik Vorde, ifá á var gegelloned ond ón úren Kere, indes á af ne verdi keriš šotzti vób úrn Myste ik úrs Teutonies.
An Teutonie,
An Natsion,
An Kong!

[Vladimir]

Ja, Vladimir ik Lihtenštán, przysięgam, że jako obywatel Królestwa Teutonii podążać będę za naukami Hergoliena Wielkiego. Wobec Króla i Narodu swego będę lojalny, a postępowaniem swym honoru nie splamię. Mężnie, niczym pod Argon Cux, przed wrogiem bronił teutońskich ziem będę. A gdybym przysięgę swą złamał, niechaj wyklętym i pozbawionym godności się stanę, bowiem decydować o Teutonii losie nie byłbym godzien.
Jedna Teutonia! Jeden Naród! Jeden Król!