Wasza Książęca Mość,
Panie Marszałku,
Wysoki Sejmie,
Rada Ministrów przekłada Sejmowi projekt Ustawy o zmianie Ustawy o finansach publicznych, w zakresie wprowadzenia podziału dochodów z emisji niektórych znaczków pocztowych pomiędzy wnioskodawcę i Rząd.
W obecnej chwili, całość dochodu z emisji ponadprogramowych, niewynikających z planu emisji znaczków, stanowi dochód wnioskodawcy. Znaczki rocznicowe i emitowane na szczególne okazje, nie są objęte zmianami, tj. nadal całość dochodu pozostaje w rękach wnioskodawcy.
O ile w przypadkach właśnie rocznic bądź wydarzeń szczególnych nie ma wątpliwości co do obecnego systemu, to pojawiają się one w znaczkach na życzenie, prywatnych. Po pierwsze, stanowią swego rodzaju maszynkę do zarabiania pieniędzy. Emisja nie jest obarczona żadnym limitem, ani ilościowym, ani cenowym. W związku z tym, można złożyć wniosek o emisję kilku znaczków o wysokich cenach i zerowym kosztem wzbogacić się w szybkim tempie. Jest to możliwe nawet przy emisji jednego znaczka i niskim nominale.
Stąd istnieje potrzeba, żeby nieco ograniczyć możliwość uzyskiwania pieniędzy z powietrza. Po drugie zaś, zapomina się, że udział w emisji posiada również Rada Ministrów. To członek Rządu musi przygotować plan emisji, pilnować dopełnienia warunków technicznych, wydać akt prawny, znaleźć wolny czas w chwilach planowanej emisji i ręcznie uruchomić sprzedaż, a następnie policzyć i rozliczyć pieniądze.
Jest to swego rodzaju paradoks, że jeden z bardziej skomplikowanych i czasochłonnych wniosków jaki musi zrealizować Rząd, jest pozbawiony jakichkolwiek opłat. A przynajmniej było tak dotychczasowo, ponieważ Rząd podjął niedawno Uchwałę w sprawie opłaty za wniosek o emisję znaczków pocztowych. Trzeba jednak zauważyć, że w stosunku do ogromnych korzyści wnioskodawcy, czasochłonności realizacji wniosku i włożonej pracy, kwota 5 000 libertów (przy zyskach z emisji wynoszących czasami pół miliona libertów) jest symboliczna i śmiesznie niska. Uchwała RM jest aktem prowizorycznym i tymczasowym, który w założeniu ma funkcjonować w porządku prawnym do chwili uchwalenia przedłożonej ustawy. Nie da się niestety ani zwiększyć kwoty o której mowa w Uchwale, ani tym bardziej uzależnić jej wysokości od uzyskanego dochodu (np. w formie procentu zysku), ponieważ Ustawa o finansach publicznych dopuszcza jedynie wartości zryczałtowane, w maksymalnej wysokości 5 tysięcy libertów. Stąd wymóg nowelizacji Ustawy.
Panie Marszałku,
Wysoki Sejmie,
Rada Ministrów przekłada Sejmowi projekt Ustawy o zmianie Ustawy o finansach publicznych, w zakresie wprowadzenia podziału dochodów z emisji niektórych znaczków pocztowych pomiędzy wnioskodawcę i Rząd.
W obecnej chwili, całość dochodu z emisji ponadprogramowych, niewynikających z planu emisji znaczków, stanowi dochód wnioskodawcy. Znaczki rocznicowe i emitowane na szczególne okazje, nie są objęte zmianami, tj. nadal całość dochodu pozostaje w rękach wnioskodawcy.
O ile w przypadkach właśnie rocznic bądź wydarzeń szczególnych nie ma wątpliwości co do obecnego systemu, to pojawiają się one w znaczkach na życzenie, prywatnych. Po pierwsze, stanowią swego rodzaju maszynkę do zarabiania pieniędzy. Emisja nie jest obarczona żadnym limitem, ani ilościowym, ani cenowym. W związku z tym, można złożyć wniosek o emisję kilku znaczków o wysokich cenach i zerowym kosztem wzbogacić się w szybkim tempie. Jest to możliwe nawet przy emisji jednego znaczka i niskim nominale.
Stąd istnieje potrzeba, żeby nieco ograniczyć możliwość uzyskiwania pieniędzy z powietrza. Po drugie zaś, zapomina się, że udział w emisji posiada również Rada Ministrów. To członek Rządu musi przygotować plan emisji, pilnować dopełnienia warunków technicznych, wydać akt prawny, znaleźć wolny czas w chwilach planowanej emisji i ręcznie uruchomić sprzedaż, a następnie policzyć i rozliczyć pieniądze.
Jest to swego rodzaju paradoks, że jeden z bardziej skomplikowanych i czasochłonnych wniosków jaki musi zrealizować Rząd, jest pozbawiony jakichkolwiek opłat. A przynajmniej było tak dotychczasowo, ponieważ Rząd podjął niedawno Uchwałę w sprawie opłaty za wniosek o emisję znaczków pocztowych. Trzeba jednak zauważyć, że w stosunku do ogromnych korzyści wnioskodawcy, czasochłonności realizacji wniosku i włożonej pracy, kwota 5 000 libertów (przy zyskach z emisji wynoszących czasami pół miliona libertów) jest symboliczna i śmiesznie niska. Uchwała RM jest aktem prowizorycznym i tymczasowym, który w założeniu ma funkcjonować w porządku prawnym do chwili uchwalenia przedłożonej ustawy. Nie da się niestety ani zwiększyć kwoty o której mowa w Uchwale, ani tym bardziej uzależnić jej wysokości od uzyskanego dochodu (np. w formie procentu zysku), ponieważ Ustawa o finansach publicznych dopuszcza jedynie wartości zryczałtowane, w maksymalnej wysokości 5 tysięcy libertów. Stąd wymóg nowelizacji Ustawy.
(projekt)W Ustawie Sejmu nr 229 z dnia 20 sierpnia 2014 roku o finansach publicznych (Dz. P. poz. 6833), wprowadza się następujące zmiany:
Ustawa Sejmu nr …
z dnia …
o zmianie Ustawy o finansach publicznych
Art. 1.Art. 3. ust. 2., o treści:
Środki ze sprzedaży znaczków pocztowych stanowią dochód podmiotu, na wniosek którego wyemitowano znaczek, a w przypadku braku takiego podmiotu — dochód Korony
przyjmuje brzmienie:
"Środki ze sprzedaży znaczków pocztowych stanowią z zastrzeżeniem ust. 2a. dochód podmiotu, na wniosek którego wyemitowano znaczek, a w przypadku braku takiego podmiotu — dochód Korony.
Art. 2.W art. 2. po ust. 2. dodaje się ust. 2a. o następującym brzmieniu:
"W przypadku emisji znaczków pocztowych niewynikających w związku ze świętami i uroczystościami państwowymi, określonymi w art. 14a. Dekretu Księcia z mocą ustawy nr 280 z dnia 6 maja 2006 roku o symbolach Księstwa Sarmacji (Dz. P. poz. 445), 25% wysokości dochodu z emisji stanowi zysk Rady Ministrów."
Art. 3.Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
