Szanowny Panie Marszałku,
jako Marszałek Sejmu Księstwa Sarmacji, wnoszę o ustalenie publicznie obowiązującej wykładni przepisów art. 11. Konstytucji Księstwa Sarmacji (dalej Konstytucji) w celu odpowiedzi na następujące pytania:
Art. 11 Konstytucji mówi o sytuacji, w której władza Książęca jest sprawowana tymczasowo przez inny organ władzy publicznej. Dotychczas nie było sytuacji, w której nieobecność była stwierdzona w sposób inny niż Postanowieniem Księcia o powołaniu Regenta. Nie jest więc jasne, jakie organ może nieobecność Księcia stwierdzić oraz jakie przesłanki muszą zajść, by taką nieobecność stwierdzić, ale także by stwierdzić o zakończeniu nieobecności.
W mojej ocenie organ właściwy powinien być ten sam, jak w przypadku stwierdzenia opróżnienia Tronu Książęcego – zgodnie z art. 7 ust. 3 byłby to Sejm, większością 2/3 głosów, jednakże nie jest to określone wprost przepisami Konstytucji, wobec czego nie może być powszechnie stosowane.
Ze względu na to, iż mowa tu o zastępstwie jest niezbędne, by określić przesłanki, w jakich nieobecność może zostać stwierdzona i winno być to wynikiem obowiązujących przepisów prawnych. Wobec tego zwracam się do Wysokiego Trybunału w kwestii określenia definicji nieobecności określonej we wspomnianym przepisie.
Wobec powyższych wątpliwości, uważam za konieczne ustalenie wykładni Konstytucji w kontekście ustalenia organu stwierdzającego nieobecność Księcia oraz definicji owej nieobecności.
jako Marszałek Sejmu Księstwa Sarmacji, wnoszę o ustalenie publicznie obowiązującej wykładni przepisów art. 11. Konstytucji Księstwa Sarmacji (dalej Konstytucji) w celu odpowiedzi na następujące pytania:
- Jaki organ jest uprawniony do stwierdzenia nieobecności Księcia Sarmacji;
- Jakie przesłanki muszą zostać spełnione, by organ uprawniony mógł stwierdzić nieobecność Księcia Sarmacji.
Uzasadnienie
Art. 11 Konstytucji mówi o sytuacji, w której władza Książęca jest sprawowana tymczasowo przez inny organ władzy publicznej. Dotychczas nie było sytuacji, w której nieobecność była stwierdzona w sposób inny niż Postanowieniem Księcia o powołaniu Regenta. Nie jest więc jasne, jakie organ może nieobecność Księcia stwierdzić oraz jakie przesłanki muszą zajść, by taką nieobecność stwierdzić, ale także by stwierdzić o zakończeniu nieobecności.
W mojej ocenie organ właściwy powinien być ten sam, jak w przypadku stwierdzenia opróżnienia Tronu Książęcego – zgodnie z art. 7 ust. 3 byłby to Sejm, większością 2/3 głosów, jednakże nie jest to określone wprost przepisami Konstytucji, wobec czego nie może być powszechnie stosowane.
Ze względu na to, iż mowa tu o zastępstwie jest niezbędne, by określić przesłanki, w jakich nieobecność może zostać stwierdzona i winno być to wynikiem obowiązujących przepisów prawnych. Wobec tego zwracam się do Wysokiego Trybunału w kwestii określenia definicji nieobecności określonej we wspomnianym przepisie.
Wobec powyższych wątpliwości, uważam za konieczne ustalenie wykładni Konstytucji w kontekście ustalenia organu stwierdzającego nieobecność Księcia oraz definicji owej nieobecności.
